5 stycznia 1985
40 lat temu na targach Consumer Electronics Show w Las Vegas Commodore zaprezentowało następcę swego najpopularniejszego sprzętu. Commodore 128 Personal Computer posiadał dwa razy więcej pamięci od C64, ale także dwa procesory: MOS 6510 oraz Zilog Z80. Co ciekawe, wersja w obudowie typu desktop C128D posiadała trzecią jednostkę centralną MOS 6502, która zarządzała zintegrowaną stacją dyskietek.
Commodore 128 reklamowano jako trzy komputery w jednym, a to za sprawą trzech trybów pracy:
- C128: wykorzystywał nowe funkcje i rozszerzoną pamięć.
- C64: w pełni kompatybilny z oprogramowaniem i sprzętem Commodore 64.
- CP/M: dzięki Z80 obsługiwał system operacyjny CP/M i programy dla niego.
Dane techniczne Commodore 128:
- Procesory:
- MOS 8502 o taktowaniu 2 MHz (lub 1 MHz w trybie kompatybilności z C64)
- Zilog Z80 4 MHz (efektywnie 2 MHz, aby umożliwić VIC-IIe dostęp do szyny systemowej)
- MOS 6502 (dla zintegrowanego kontrolera stacji dysków, tylko wersja desktop C128D)
- Pamięć: 128 KB RAM z możliwością rozszerzenia do 512 kB
- Grafika: ulepszony układ VIC-IIe z możliwością wyświetlania 40- i 80-znakowych trybów tekstowych.
- Dźwięk: doskonale znany z C64 układ dźwiękowy SID – MOS 6581 (lub MOS 8580 w wersji C128D)
- Porty: Wszystkie znane z C64, kompatybilne w 100%, w tym dla joysticka, magnetofonu, drukarki, stacji dysków, itp.
Tymczasem, na tych samych targach, największy konkurent Commodore, czyli Atari pod wodzą nowego szefa Jacka Tramiela, wjechało na pełnej k… i zapowiedziało Atari ST, czyli zupełnie nową generację komputerów, opartą o 16-bitowy procesor Motorola 68k. Ale to już historia na maj/czerwiec, kiedy to sprzęt trafił do sklepów.
