Archiwum autora: koyomi

Ridge Racer 64

14 lutego 2000

25 lat temu, w ostatnie Walentynki XX wieku, ukazał się Ridge Racer 64. Była to pierwsza odsłona arcade’owych wyścigów od Namco wydana na konsolę inną niż Sony PlayStation. Tytuł garściami czerpał z poprzednich części serii Ridge Racer, oferując szybkie tempo, dynamiczną rozgrywkę z kluczowym elementem mechaniki opartym na precyzyjnym opanowaniu zakrętów poprzez długie, kontrolowane poślizgi. Ridge Racer 64 wyróżniał się płynną grafiką i zawierał kilkanaście samochodów o zróżnicowanych parametrach, kilka tras, a także oferował tryby gry zarówno dla pojedynczego gracza, jak i multiplayer na podzielonym ekranie nawet dla czterech osób jednocześnie.

// screenshoty z materiałów promocyjnych Nintendo

Arcomage

Dodaj komentarz

10 lutego 2000

25 lat temu ukazał się Arcomage, gra karciana od New World Computing, która już zawsze będzie mi się kojarzyć jako prekursor Gwinta. Podobnie jak wiedźmińska gra w karty, Arcomage po raz pierwszy pojawił się jako mini-gra w innej, dużej grze RPG: w siódmej i ósmej części serii Might & Magic, by następnie zostać wydany jako samodzielny tytuł. Obie karcianki mają wiele wspólnego, choćby to, że garściami czerpią z gatunku, którego podwaliny stworzył Richard Garfield w Magic: the Gathering. Aby zagrać w kolekcjonerską grę karcianą, najpierw musimy zbudować talię, a im więcej czasu poświęcimy na szukanie unikalnych kart, tym potężniejsza ona będzie i tym większe szanse będziemy mieli na wygraną z przeciwnikiem.

W Arcomage gracze rywalizują o zbudowanie wieży, zniszczenie wieży przeciwnika lub zgromadzenie określonej liczby surowców. Rozgrywka opiera się na zagrywaniu kart reprezentujących ataki, obronę i zwiększanie zasobów. Gracz zarządza trzema rodzajami surowców: kamieniami, magią i wojskiem, które determinują skuteczność poszczególnych kart. Każda tura pozwala na zagranie jednej karty lub odrzucenie jej w celu dobrania nowej. Karty mogą zwiększać lub zmniejszać wieżę i mur gracza oraz przeciwnika, a także modyfikować produkcję surowców. Dziś w Arcomage’a można zagrać w przeglądarce dzięki fanowskiemu portowi HD udostępnionemu na platformie GitHub.

// screenshoty z oryginalnej wersji z serwisu MobyGames

The Sims

Dodaj komentarz

4 lutego 2000

Ćwierć wieku temu ukazała się gra, która w pewien sposób zrewolucjonizowała komputerową rozrywkę. The Sims od studia Maxis, znajdującego się już pod skrzydłami Electronic Arts, sprawiło, że w gry zaczęły grać osoby, które do tej pory w ogóle się nimi nie interesowały. Simsy to najprościej rzecz biorąc symulacja życia, w której gracze tworzą i zarządzają postaciami zwanymi Simami. Gra pozwala na budowanie domów, rozwijanie kariery, nawiązywanie relacji, zakładanie rodzin, ale przede wszystkim spełnianie codziennych potrzeb Simów. Rozgrywka nie ma określonego celu, dając graczom pełną swobodę w kształtowaniu losów swoich postaci.

W ciągu czterech lat pierwsza część The Sims otrzymała siedem dużych dodatków a przez pewien czas była nawet najlepiej sprzedającą się grą na PC, co potwierdzono wpisem w Księdze Rekordów Guinnessa. Seria zyskała popularność dzięki swojej otwartości, różnorodnym dodatkom i możliwościom personalizacji świata gry. Z czasem rozrosła się do czterech głównych części i licznych spin-offów. Kilka dni temu, w ramach obchodów 25-lecia, Electronic Arts ponownie wprowadziło do sprzedaży na Steamie oraz w swoim sklepie, dwie pierwsze części wraz ze wszystkimi dodatkami.

// screenshoty ze sklepu EA oraz oficjalnych materiałów prasowych

Resident Evil – Code: Veronica

Dodaj komentarz

3 lutego 2000

25 lat temu posiadacze konsol Sega Dreamcast otrzymali Resident Evil – Code: Veronica. Była to czwarta część flagowej serii survival-horrorów od Capcomu, a jednocześnie pierwsza, wydana na konsolę inną niż Sony PlayStation. Gracz wciela się w Claire Redfield, która trafia do więzienia na odizolowanej wyspie Rockfort, opanowanej przez istoty zainfekowane po ataku bioterrorystycznym. W poszukiwaniu brata Chrisa odkrywa tajemnice korporacji Umbrella i spotyka nowych przeciwników, w tym Alfreda Ashforda zarządzającego wyspą. Code: Veronica oferuje rozgrywkę w klasycznym stylu serii – eksplorację, rozwiązywanie zagadek i walkę o przetrwanie z ograniczonymi zasobami. Nowością natomiast było wprowadzenie w pełni trójwymiarowej grafiki oraz dynamicznych kamer, zastępujących pre-renderowane tła i statyczne ujęcia znane z poprzednich części.

// screenshoty z serwisu MobyGames

Mercs

Dodaj komentarz

luty 1990

Mniej więcej 35 lat temu, w lutym, zadebiutował jeden z najpopularniejszych automatów wydanych 1990 roku – Mercs od Capcomu (oryginalny tytuł: Senjō no Ōkami II). To dynamiczna strzelanka typu run and gun z widokiem z góry, gdzie wcielamy się w najemnika elitarnej jednostki „Wolf Force” i stajemy przed zadaniem odbicia byłego prezydenta fikcyjnego kraju Afrykańskiego z rąk terrorystów. Wersja arcade oferowała tryb kooperacji nawet dla trzech graczy, podczas gdy konwersje na domowe platformy ograniczały ją jedynie do trybu single player.

// screenshoty z wersji arcade z serwisu MobyGames

Loom

Dodaj komentarz

styczeń 1990

Pora na ostatnią rocznicę w tym miesiącu, niestety bez dnia, bo nie udało mi się odnaleźć dokładnej daty. 35 lat temu, w styczniu 1990 roku ukazał się Loom, klasyczna gra przygodowa stworzona przez Lucasfilm Games. Jej akcję osadzono w oryginalnym, baśniowym świecie, gdzie gracz kieruje losami Bobbina Threadbare’a, młodego członka Gildii Tkaczy, który wyrusza w podróż, aby odkryć prawdę o tajemniczym zniknięciu swojego ludu. Loom wyróżniał się bardzo nietypową mechaniką – zamiast typowych dla point-and-clicków poleceń („weź”, „użyj”, „otwórz”, itp.), Bobbin korzystał z magicznego narzędzia tkackiego (w języku polskim określanego jako przęślica), na którym wygrywał melodie reprezentujące zaklęcia. Loom to jedna z pierwszych gier, która postawiła na nastrojowe, artystyczne doświadczenie, kładąc większy nacisk na atmosferę i opowieść niż na skomplikowane łamigłówki.

// screenshoty ze sklepu GOG

Life Is Strange

Dodaj komentarz

29 stycznia 2015

Dekadę temu świat poznał pierwszy epizod Life Is Strange, gry przygodowej stworzonej przez paryskie studio Dontnod Entertainment. Podobnie jak popularne wówczas produkcje od Telltale Games, całą grę podzielono na wydawane co kilka miesięcy rozdziały, z których ostatni, piąty, ukazał się 20 października tego samego roku. Akcja tytułu toczy się w fikcyjnym miasteczku Arcadia Bay, gdzie wcielamy się w Max Caulfield, młodą studentkę fotografii, która odkrywa w sobie zdolność cofania czasu.

Mechanika manipulacji czasem pozwala eksplorować różne ścieżki fabularne, wpływać na losy bohaterów i kształtować wydarzenia. Gra zachwyciła artystyczną oprawą wizualną, nastrojową ścieżką dźwiękową oraz wielowymiarowymi postaciami. Jednak to poruszanie trudnych tematów, takich jak przyjaźń, trauma, samotność czy konsekwencje podejmowanych decyzji, zapewniło jej miejsce w sercach graczy i uznanie krytyków na całym świecie.

// screenshoty ze sklepu GOG

Dying Light

Dodaj komentarz

27 stycznia 2015

10 lat temu miała miejsce premiera Dying Light, pierwszoosobowej gry akcji z elementami survival horroru, stworzonej przez wrocławskie studio Techland. Jej akcja toczy się w fikcyjnym mieście Harran, opanowanym przez epidemię wirusa zmieniającego ludzi w zombie. Gracz wciela się w Kyle’a Crane’a, agenta, którego misja polega na infiltracji zamkniętej strefy, gdzie musi zmierzyć się zarówno z zagrożeniem ze strony nieumarłych, jak i rywalizujących frakcji ludzi.

Rozgrywka skupia się na eksploracji otwartego świata, walce z przeciwnikami, a także na dynamicznym systemie parkouru, pozwalającym na swobodne przemieszczanie się po mieście. Cykle dnia i nocy wpływają na poziom trudności – po zmroku strefa staje się znacznie bardziej niebezpieczna za sprawą potężniejszych przeciwników.

Gra oferuje rozbudowany system craftingu, możliwość rozwoju postaci oraz tryb kooperacji dla maksymalnie czterech graczy. Wyróżnia się klimatyczną oprawą audiowizualną, intensywną atmosferą i naciskiem na dynamiczną akcję. Tytuł został bardzo ciepło przyjęty i obecnie Dying Light to zaraz po Wiedźminie i Cyberpunku jedna z najbardziej rozpoznawalnych na świecie serii gier, opracowanych przez naszych rodzimych deweloperów.

// screenshoty ze sklepów Steam i PlayStation

Oddworld: Stranger’s Wrath

Dodaj komentarz

25 stycznia 2005

20 lat temu ukazała się czwarta część serii gier osadzonych w świecie Oddworld. Stranger’s Wrath to przygodowa gra akcji, gdzie gracz wciela się w postać tajemniczego łowcy nagród tytułowego Strangera, podróżującego po rozległych dzikich terenach w poszukiwaniu bandytów. Celem bohatera jest zdobycie środków na kosztowną operację, która zmieni jego życie. Chyba najbardziej charakterystycznym elementem gry była kusza, jedna z broni jaką bohater miał do dyspozycji, której amunicję stanowiły drobne, żywe stworzenia o różnych właściwościach: przypominające skunksy granaty z trującym gazem, bezmuszlowe ślimaki jako kule armatnie, nietoperze będące bombą z opóźnionym zapłonem czy też wystrzeliwane z dużą szybkością pszczoły zamieniające naszą broń w karabin maszynowy.

// screenshoty z dawnych materiałów prasowych

The Witcher: Battle Arena

Dodaj komentarz

22 stycznia 2015

Kilkanaście lat temu, po sukcesie LoLa i Doty, wszyscy wydawcy gier oraz właściciele rozpoznawalnych uniwersów zapragnęli mieć w swoim portfolio grę typu MOBA. Tak otrzymaliśmy między innymi: osadzone w świecie gier Blizzarda Heroes of the Storm, tolkienowskie Guardians of Middle-earth, Warhammer Online: Wrath of Heroes, Star Wars: Force Arena, jak również nasz rodzimy The Witcher: Battle Arena, który dziś obchodzi 10 urodziny.

Chociaż w tym wypadku należałoby powiedzieć „obchodziłby”, gdyż produkcja, w której mogliśmy pokierować drużyną dowodzoną przez Geralta, Triss czy Zoltana, nie przetrwała próby czasu. Podobnie zresztą jak większość tego typu produkcji, mało której po dobrze zapowiadającym się starcie udaje się utrzymać liczbę graczy wystarczającą, żeby gra przynosiła jakikolwiek dochód. Serwery wiedźmińskiej MOBY zostały wyłączone jeszcze w 2015 roku, co zakończyło jej krótki, ale intensywny żywot.

// screenshoty z The Witcher wikia